Datingfraude

Als u via internet iemand leert kennen, bestaat de kans dat u te maken krijgt met een oplichter. Zulke oplichters noemen we ‘datingfraudeurs’.

Datingfraudeurs benaderen mensen die openstaan voor een relatie. De latere slachtoffers zijn vaak op zoek naar een nieuwe liefde via een datingsite, maar vrijgezellen worden ook benaderd via social media als Facebook. De fraudeurs benaderen zowel mannen als vrouwen, en presenteren zichzelf als vrouw of als man. Wanneer de oplichter zich als man presenteert, doet hij vaak alsof hij een Britse of Amerikaanse zakenman of militair is. Voor zijn werk zit hij bijvoorbeeld in West-Afrika of Afghanistan. De oplichter (m/v) plukt foto’s van internet en gebruikt deze voor zijn of haar ‘eigen identiteit’.

Na het eerste contact wordt geraffineerd ingespeeld op de gevoelens van de ‘prooi’. Het slachtoffer krijgt al snel de vraag via een andere manier met elkaar contact op te nemen, bijvoorbeeld via Skype of e-mail. De fraudeur wil zo het slachtoffer weghalen van de datingsite. De beheerders van die sites voeren immers ook controles uit.

Op het moment dat er sprake is van een relatie, vraagt de datingfraudeur al snel om geld. Hij of zij heeft geld nodig om de nieuwe liefde te bezoeken, maar ook kan er sprake zijn van een noodgeval. Hij of zij is plotseling ziek en moet naar het ziekenhuis of heeft een ongeluk gehad. Het zijn allemaal smoezen om geld los te peuteren bij de ‘geliefde’.

Als de fraudeur het idee heeft dat het slachtoffer grotere financiële reserves heeft, wordt de fraudevorm vaak uitgebreid in de richting van zogenaamde investeringsmogelijkheden, veilig te stellen erfenissen, weg te smokkelen goud, geld of juwelen. Het kan ook voorkomen dat het slachtoffer de vraag krijgt geld, van andere slachtoffers, via de eigen rekening over te maken naar een andere bank.

Datingfraude is een vorm van voorschotfraude.